بیائیم واقعاً با هم بررسی کنیم و ببینیم کدامیک باخته‌ایم و کدامیک برده‌ایم؟! تو می‌گویی: نماز خواندن با خدا سخن گفتن است. تصورش را بکن کسی با مخاطبی مشغول حرف زدن باشد، اما خودش نفهمد که دارد چه می‌گوید؟ فقط تمام کوشش این باشد که با دقت و وسواس مضحکی الفاظ و حروف را از مخارج اصلی‌اش صادر کند! اگر هنگام حرف زدن «ص» را «س» تلفظ کند، حرف زدنش غلط می‌شود، اما اگر اصلاً نفهمید چه حرفهایی می‌زند و به مخاطبش چه می‌گوید، غلط نمی‌شود!

(دکتر علی شریعتی / مذهب علیه مذهب / صفحه 83 )